( łac. Capricornus,- rogata koza)
to kolejny znak zodiaku widziany na niebie nocnym i odbity na polach Ziemi Kaliskiej. Jest to punkt kalendarza utworzony po dwóch stronach rzeki Ołobok (lewego dopływu Prosny), zwanej w przeszłości historycznej rzeką Holobock, albo Ołoboczką.
Figura koziorożca leży ponizej osady Biskupice Ołoboczne. Jest to kompleks leśny na północny zachód od osady Latowice i przepływającego tu cieku wodnego jak i osady Kęszyce w rogach koziorożca (gdzie znajduje się dzisiaj gospodarstwo ekologiczno- hodowlane). Jest to figura na północ od osady Parczew Bibianki i cieku wodnego płynącego z tego kierunku jak również wydmy piaskowej leżącej w bezpośrednim sąsiedztwie przy pysku koziorożca.
Przednia noga figury utworzona z cieku wodnego z kierunku Parczewa dochodzi tu do drogi zwanej dzisiaj ulicą Ostrowską. Z dawnego lasu, który ją pokrywał, jak widać na mapie, teren został zamieniony na odkrywkę piasku lub żwiru tu kiedyś nagromadzonego (obszar wydmowy). Południową część figury, czyli dalszą dolną część ciała zwierzęcia obejmuje kompleks leśno- wodny osady Wtórek, Pruślin, Krępa.
Grzbiet tylni postaci określa miejscowośc Kąkolewo tuż przy rzece Ołoboku i nieopodal drogi na północ do Czekanowa.
Dalej w kierunku wschodnim Koziorożca, na jego grzbiecie, ale po lewej stronie rzeki Ołobok rozciąga się figura o wyglądzie człowieka w czapce z daszkiem, jakby raczkującego na koziorożcu w przeciwnym do niego kierunku. Figurę tą nazwałam Panem. Jest ona głową zwrócona na zachód, natomiast postać koziorożca zwrócona jest głową na wschód. Ponad głową człowieka w czapce czyli Pana przepływa ciek wodny płynący również przez Biskupice Ołoboczne
(może jest to kanał, który wpada do Ołoboku). Z tułu postaci, (człowieka Pana) położona jest wydma piaskowa, dzisiaj eksploatowana, z której wypływa również ciek wodny. Figura człowieka w czapce jest kompleksem pieknych lasów mieszanych z wielką ilością dębów. Tu znajduje się osada zawana Bagatela.
Majątek rezydencyjny w tutejszym lesie powstał w 18 wieku i był założony przez właścicieli Czekanowa Biernackich herbu Poraj. Pod koniec 19 wieku nabył go Ferdynand książe Radziwiłł herbu Trąba. Ostatnim z rodziny Radziwiłłów tu mieszkającym był książę Władysław Jerzy, który pozostał włścicielem do lat 40-tych XX wieku. Odnowiony dzisiaj pałac tego znanego rodu ma nowego właściciela i nadal znajduje się w samym środku lasu.
Druga osada związana z figurą koziorożca i znajdująca się w tym samym kompleksie leśnym, to osada zwana Trąba. Jest to niewielki obszar może nawet plac w lesie, obejmujący parę domków mieszkalnych. Kiedyś znajdował się tutaj młyn wodny po zachodniej stronie wsi, przy malutkim cieku wodnym Ołoboku.
Panowie z Bagatelii udawali się często na polowania i w osadzie Trąba, na placu w lesie, zbierali się wszyscy biorący w nim udział. Na rozpoczęcie polowania trąbiono tutaj z rogu.
Te dwie osady Bagatela i Trąba są ze sobą w ścisłym powiązaniu. Nazwa osady Trąba podobna jest do określenia herbowego „Trąba” rodu Radziwiłów.
Osada Trąba leży w nogach człowieka w czapce (Pana), tuż przy rzece Ołobok po jego lewej stronie. Osada z pałacem Bagatela, leży w tylnej części figury człowieka i w środku lasu.
Cały obraz można porównać do greckiego mitu o panie, bogu pasterzy, który miał być zarówno człowiekiem jak i kozłem. Według mitologi greckiej pan był bogiem pasterzy i trzód.
Na wizerunkach z przeszłości pokazywany jest najczęściej jako pół człowiek, pól zwierz. Dokładniej, jego górna część ciała była ludzka, dolnia przypominała kozła lub barana. Toteż moje spostrzeżenie i porównanie obrazu Koziorożca na Ziemi Kaliskiej do mitycznego Pana nie odbiega bardzo od mitologicznych o nim opisów wyglądu. Górna część obrazu jest ludzka (człowiek w czapce- Pan) dolnia część obrazu jest zwierzęca (kozioł).
Niektóre stare wizerunki mitycznego Pana mówią, że był to mężczyzna owłosiony (las?), niesympatyczny z kozimi nogami i rogami na głowie (wydmy?). Podobno przypominał satyra. Przebywał w lasach i nad wodą. Pan był podobno bardzo pobudliwy seksualnie, umiał też grać na flecie, sam go sobie skonstruował (od niego miał powstać „panflet”), czy też miał polować na zwierzynę i wprawiał ją w wielki strach a od tej nagonki, pozostało określenie wpadać w panikę). Podobno Pan był jednym z bogów w mitologii greckiej, który umarł.(…..)
Położenie koziorożca, inaczej mitycznej figury Pana utworzone jest z kompleksu leśnego przy wodzie. W jego towarzystwie na niebie znajduje się również wiele znaków zwierząt związanych z wodą. Są to wodnik, człowiek z rybą….
W Koziorożcu wyodrębnione są właściwie dwie figury, które są ze sobą jakby powiązane rzeką Ołobok. Nazwa rzeki jest podobna do osady historycznej Ołobok znajdującej się u ujścia tej rzeki do Prosny. Nazwa Ołobok określana była w przeszłości historycznej nazwą Holobok. Można zwrócić uwagę, że w tym ostatnim słowie mamy nazwę „kozła –bok” i „koła-holo” ( może jest to już określenie koziorożca w zodiaku, na którym leży tutejsza figura?). Nazwa rzeki Ołobok i nazwa osady Ołobok o tym samym brzmieniu jest stara i potwierdzona w dokumencie papieża Innocentego II z 7 lipca 1136 (źródło; „Słownik geogr. Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich”).
Koziorożec to znak zodiaku, kalendarza naturalnego, o którym mówiono, że był on południową bramą słońca, bo kiedyś punkt zimy (przesilenie zimowe) miało miejsce w koziorożcu. Dowodem tego jest nazwa zwrotnika Koziorożca na „Ziemi”, na 23, 5° szerokości geograficznej południowej. (Promienie słoneczne padają tam wtedy prostopadle, kiedy na półkuli północnej panuje zima).
W kalendarzu na Ziemi Kaliskiej położenie Koziorożca widzianego na niebie w nocy leży w lecie na południowej półkuli zodiaku. Podobnie jak na „Ziemi” czyli można powiedzieć jak na zwrotniku Koziorożca.
Jego przeciwnikiem jest Rak położony na „Ziemi”, na zwrotniku 23.5° szerokości geograficznej północnej.
W kalendarzu na Ziemi Kaliskiej to miejsce obejmuje Słoń (Helisios) zamiast Raka i leży w miejscu na północnej stronie zodiaku w zimie.
Według tego określenia Słoń (na „Ziemi” Rak, zwany zwrotnikiem Raka) jest północną bramą słońca na „ Ziemi”, czyli punktem lata-przesileniem letnim (promienie słoneczne padają tam prostopadle kiedy na półkuli północnej panuje lato).
W kalendarzu jest to trochę inaczej, proszę zobaczyć koło kalendarza (rycina na dole). Słoń jest tu granicą i punktem zmiany, w którym zaczyna przybywać światła, ale jest on początkiem wiosny. Koziorożec za tym jest początkiem jesieni, ale nie punktem jesieni tak jak Słoń nie jest punktem wiosny. (Można powiedzieć, że Helios /Słońce, to ojciec, a punktem wiosny za miesiąc będzie jego syn Faeton).
Słoń i Koziorożec są w kalendarzu na Ziemi Kaliskiej granicami wiosny i jesieni. 
Koziorożec zaznaczony w kalendarzu na Ziemi Kaliskiej odnosi się do miesiąca lipca. Jest on wtedy widziany na niebie nocnym.
Teren Koziorożca w kompleksie leśnym nad Ołobokiem jest ciekawym obszarem archeologicznych odkryć. Obok odkryć z okresu kultury łużyckiej czy przeworskiej, ciekawostką jest występowanie wielkich głazów ( dzwonów) wykopanych w lesie okolic Bagatelli. Są to głazy, które zostały naniesione tu przez lodowiec, ale ich położenie zostało zmienione przez człowieka. Należą do starej cywilizacji tego terenu ? ( prof. Artur Błażejewski kierujący tutejszymi badaniami w „wlkp 24 info” mówił, że „nie można tego jednoznacznie określić jako miejsce kultu”). Patrz link
http://wlkp24.info/aktualnosci/3705,kamienny-dzwon.html
Są tutejsze kamienie punktem w Koziorożcu, w jego największej gwieździe?
Na jednym z największych kamieni w tak zwanym w „wielkim dzwonie” znajduje się wyryty znak odpowiadający kształtom gwiazdozbioru koziorożca na niebie.
Największa gwiazda tego gwiazdozbioru ( konstelacji gwiezdnej), to Deneb Algedi (nazwa arabska, też zamieszczona w dziele Ptolemeusza o gwiazdach), najjaśniejsza w jego całym słabo oświetlonym zespole gwiezdnym. W znakach kalendarza na Ziemi kaliskiej w największych gwiazdach znajdują się siedziby „panów”, czyli stare siedziby ich władców.
Rzeka Ołobok spełnia tu rolę ekliptyki tak jak na niebie przechodzi przez środek koziorożca.
PANCALISIA-Niebo na ziemi-Der Himmel auf Erden 